O Katedrze

Początki historii Zakładu sięgają roku 1945, kiedy to w ramach Akademii Górniczej (dziś AGH) na Wydziale Inżynierii Lądowo-Wodnej (WILW) powstała Katedra Budownictwa Ogólnego pod kierownictwem prof. Nowakowskiego. Powołanie do życia Wydziałów Politechnicznych na terenie miasta Krakowa było odpowiedzią na wyłączenia Politechniki Lwowskiej poza granice administracyjne powojennego Państwa Polskiego. Duże zmiany organizacyjne pociągnęła za sobą zarządzenie MSW z 1953 roku w sprawie zmian organizacyjnych w AGH, na mocy którego dokonano rozdziału WILW na Wydział Budownictwa Wodnego oraz Wydział Budownictwa Lądowego, w ramach którego w roku akademickim 1953/54 utworzono Katedrę Budownictwa Żelbetowego kierowaną przez prof. B. Kopycińskiego. W ramach nowej Katedry funkcjonowały 2 Zakłady:
1) Budownictwa Żelbetowego – kier. z-ca prof. M. Fuksa
2) Prefabrykacji Elementów Budowlanych – kier. prof. B. Kopyciński

Równocześnie w 1953 roku włączono do Katedry wydzielone z AGH Laboratorium Badawcze, następstwem czego poszerzono dotychczasową działalność o prowadzenie badań materiałów i elementów konstrukcyjnych, które wykonywano na zlecenie przemysłu. Był to również okres intensywnej współpracy jednostki z innymi ośrodkami badawczymi, między innymi warszawskim Instytutem Techniki Budowlanej. Tak ustanowioną strukturę administracyjną utrzymano do roku 1958, kiedy to w miejsce 2 dotychczasowych Zakładów powołano 4 nowe:
1) Budownictwa Żelbetowego - kier. doc. M. Fuksa
2) Prefabrykacji i Betonu Sprężonego – kier. prof. B. Kopyciński
3) Technologii Betonu – kier. prof. W. Muszyński
4) Tworzyw Sztucznych w Budownictwie – kier. dr. J. Kapko

Stan ten nie trwał jednak długo, ponieważ już w 1966 roku powtórnie zredukowano liczbę Zakładów działających w ramach Katedry do 2:
1) Zakład Konstrukcji Żelbetowych – kier. prof. K. Piwowarski
2) Zakład Konstrukcji Sprężonych – kier. prof. S. Oleszkiewicz

Był to okres intensywnego zaangażowania dydaktycznego wszystkich pracowników ZKŻ ze względu na zniesienie limitów liczby dyplomantów jaką musiała prowadzić dana jednostka. W konsekwencji liczba studentów dyplomowanych w Zakładzie Konstrukcji Żelbetowych była kilkukrotnie wyższa niż w latach ubiegłych co wynikało z dużej popularności budownictwa żelbetowego w Polsce.

Gruntowne zmiany przyniósł rok 1970 kiedy w wyniku wprowadzenia struktury instytutowej Uczelni w miejsce Katedry Konstrukcji Betonowych, Katedry Konstrukcji Metalowych oraz Instytutu Budownictwa utworzony został istniejący do dzisiaj Instytut Materiałów i Konstrukcji Budowlanych (IMiKB). Dopiero po pierwszych 4 latach swojego istnienia utworzono w nim specjalistyczne Zakłady, w tym między innymi Zakład Konstrukcji Żelbetowych z prof. K. Piwowarskim na czele. Od 1982 kierownictwo przejął doc. J. Ruppert, którego następcą od roku 1992 był prof. W. Ziobroń co umożliwiło powołanie Katedry Konstrukcji Żelbetowych w miejsce dotychczasowego Zakładu. Wraz z objęciem kierownictwa przez prof. Z. Janowskiego w roku 1998 powrócono do poprzedniego statusu jednostki, tj. ZKŻ.

Aktualnie Zakład Konstrukcji Żelbetowych tworzy 15 pracowników w tym 2 samodzielnych pracowników nauki, 8 doktorów, 3 magistrów, 1 technik i 1 pracownik administracyjny. Dodatkowo w ramach przygotowywanych rozpraw doktorskich współpracuje 4 doktorantów. Jednostka od 2009 roku znajduje się pod kierownictwem prof. Andrzeja Winnickiego. W ramach prowadzonych prac badawczych wyszczególnić należy dwa główne obszary zainteresowań, tj. konstrukcje żelbetowe oraz murowe.